Amerikaanse ober woedend over kleine fooi – Gelukkig voor Spanje

Een foto van een restaurantrekening in de Verenigde Staten ging onlangs viraal. Een ober deelde dat hij twee en een half uur met één tafel had doorgebracht. Hij gaf aanbevelingen en zorgde voor de gasten, maar ontving slechts een fooi van $2,79 op een maaltijd van $130. Gefrustreerd plaatste hij een afbeelding van de rekening online met een bericht waarin stond dat hij moe was van hard werken om vervolgens zo weinig beloond te worden. Zijn bericht raakte een gevoelige snaar bij velen en er kwam een stroom van reacties van over de hele wereld, maar niet op de manier die hij waarschijnlijk had verwacht.

De meerderheid van de mensen in Europa en elders reageerde met ongeloof. Een Deen wees erop dat in Denemarken niemand fooi geeft omdat de obers een fatsoenlijk salaris ontvangen, en in Denemarken is de prijs op de rekening de uiteindelijke prijs die je betaalt. Een Australiër herinnerde iedereen eraan dat in hun land fooi optioneel is en alleen wordt gegeven als de service uitzonderlijk goed is. Een man uit Zweden merkte op dat servicepersoneel genoeg betaald krijgt om van te leven zonder te hoeven “vertrouwen op munten achtergelaten door vreemden”. Anderen in het Verenigd Koninkrijk legden uit dat ze misschien een paar euro zouden achterlaten, als ze vonden dat de maaltijd memorabel was, maar nooit twintig procent van de rekening, zoals gebruikelijk is in de Verenigde Staten.

De opmerkingen onthulden iets belangrijks. Het Amerikaanse systeem heeft van fooien, die begonnen als een vriendelijk gebaar van waardering, een loonsubsidie gemaakt. Van klanten wordt verwacht dat ze 15 of 20 procent toevoegen bovenop al hoge prijzen, en soms ook nog de omzetbelasting. Een opmerker betoogde dat niemand een baan zou moeten kiezen waarbij fooien nodig zijn om basislevenskosten te dekken. Een ander zei dat het probleem ligt bij werkgevers in de VS die geen juiste lonen betalen, en niet bij klanten die betalen wat op de rekening staat.

In Spanje is de cultuur totaal anders. Gelukkig maar! Servicekosten zijn inbegrepen in de prijs van de maaltijden die je koopt. Het bedrag op het menu is wat je daadwerkelijk betaalt wanneer de rekening arriveert. Die duidelijkheid is verfrissend, vooral voor degenen die uit de VS op bezoek komen. Een Spaanse ober is niet afhankelijk van fooien om rond te komen. Hun salaris maakt deel uit van de baan.

Betekent dit dat je nooit een fooi achterlaat in Spanje? Absoluut niet. Lokale bewoners zullen vaak het bedrag voor een kopje koffie afronden of één of twee euro achterlaten na een aangename maaltijd. In een goed restaurant waar de service attent aanvoelt, is een fooi van vijf of tien procent genereus. Alles daarboven is zeer ongebruikelijk. Taxichauffeurs waarderen het als je naar het dichtstbijzijnde eurobedrag afrondt. Hotelpersoneel kan een euro of twee ontvangen voor het dragen van tassen of het schoonmaken van een kamer, maar het wordt nooit geëist, noch verwacht.

Voor toeristen kan het verschil verwarrend zijn. Als je uit een cultuur komt zoals de Verenigde Staten, waar fooien noodzakelijk zijn, kun je je vreemd voelen als je zo’n klein bedrag achterlaat. Toch is het in Spanje volkomen beleefd om alleen de rekening te betalen zonder extra fooi. Spanjaarden geven zelden meer dan een of twee euro fooi, en niemand zal je er minder om vinden als je hetzelfde doet.

Deze virale oberverhaal doet veel Europeanen denken aan hoe gelukkig we zijn om te leven op plaatsen waar lonen de basisbehoeften dekken. In Spanje draait het bij uit eten gaan om het genieten van lekker eten, levendige gesprekken en de sfeer van de plek. Het laatste waar de Spanjaarden zich zorgen over maken is of de ober beledigd zal zijn door de hoogte van de fooi. Dit is iets heel belangrijks in de Spaanse cultuur: kunnen genieten van een ontspannen en plezierige eetervaring. En dat is iets om te waarderen.